اسید جدید در باران ظاهر می‌شود| چقدر خطرناک است؟

اسید تری‌فلوئورواستیک به صورت قطرات باران به زمین می‌ریزد و محصولی از صنایع شیمیایی است که طبیعت قادر به تجزیه یا خلاص شدن از شر آن نیست.

به گزارش مجله خبری نگار، مجله نیچر گزارش می‌دهد که دانشمندان افزایش غلظت اسید تری‌فلورواستیک (TFA) را در سراسر جهان مشاهده کرده‌اند، اما در مورد میزان خطرناک بودن آن برای انسان و اکوسیستم‌ها اختلاف نظر دارند.

به گفته محققان، تری‌فلورواستیک اسید (TFA) در گیاهان، یخ، آب‌های زیرزمینی و حتی در غذا‌ها و نوشیدنی‌ها یافت می‌شود. این ماده به دسته‌ای از آلاینده‌ها تعلق دارد که به دلیل ناتوانی طبیعت در تجزیه آنها، به عنوان "مواد شیمیایی ابدی" شناخته می‌شوند.

این اسید در بافت‌های بدن انسان تجمع نمی‌یابد، اما از طریق ادرار دفع می‌شود، که باعث می‌شود برخی از متخصصان آن را کم‌خطرتر از سایر آلاینده‌ها بدانند.

گاز‌های فلوئوردار که در یخچال‌ها، دستگاه‌های تهویه مطبوع، مواد عایق و برخی دارو‌ها استفاده می‌شوند، منبع اصلی این اسید هستند. این گاز‌ها به تدریج در جو تجزیه می‌شوند و TFA را تشکیل می‌دهند که سپس از طریق آب باران به خاک نفوذ می‌کند و طبیعت قادر به حذف آن نیست.

به گفته دانشمندان، اثرات این اسید بر سلامت انسان هنوز به طور کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. آزمایش‌های حیوانی نشان داده است که دوز‌های بسیار بالا ممکن است باعث اختلالات رشد شود، در حالی که اثرات دوز‌های کم، که ممکن است به صورت تجمعی از طریق آب و غذا وارد بدن شوند، هنوز مشخص نیست.

برخی مطالعات همچنین نشان داده‌اند که این ماده ممکن است در فرآیند‌های متابولیک اختلال ایجاد کند و منجر به کاهش سطح چربی خون در موش‌ها شود. از سوی دیگر، گیاهان این اسید را حفظ می‌کنند و از تبخیر آن با رطوبت جلوگیری می‌کنند و وجود آن در خاک ممکن است بر تجزیه مواد آلی تأثیر بگذارد.

سازمان‌های بین‌المللی، از جمله برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، این اسید را به عنوان یک ماده کم‌خطر طبقه‌بندی می‌کنند. با این حال، دو آژانس فدرال در آلمان پیشنهاد داده‌اند که آن را به عنوان یک ماده سمی برای تولید مثل طبقه‌بندی کنند.

اتحادیه اروپا در حال حاضر در حال بررسی گنجاندن TFA در فهرست مواد ممنوعه خود است که می‌تواند منجر به ممنوعیت استفاده از تعدادی از مبرد‌ها و آفت‌کش‌ها شود.

تنها نکته‌ای که دانشمندان در مورد آن توافق دارند، فقدان داده‌های کافی در مورد این اسید است. آنها بر لزوم درک عمیق‌تر از منبع آن، چگونگی تأثیر آن بر موجودات زنده و پیامد‌های بالقوه بلندمدت تجمع آن تأکید دارند.

این اسید، اگرچه همچنان در طبیعت تجمع می‌یابد، اما خارج از محدوده مکانیسم‌های شناخته‌شده ضدعفونی‌کننده محیط زیست باقی می‌ماند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری